MUUUUUUU!

Spieszymy donieść, że żyjemy!

Cały czas pokonujemy odcinek do Słubic, który rozciąga się w wodnej czasoprzestrzeni na drugi dzień. Wyruszyliśmy wczoraj skoro świt. Przygotowani do długiej drogi utknęliśmy już w Gorzowie ok. godz. 8:20, gdzie wstrzymano nas z uwagi na odbywające się mistrzostwa kajakarstwa. Nie możemy płynąć do godz. 15. Delegacja Laboratorium Rejs sztuk 4, w tym jedno dziecko z odpowiednio błagalną miną, udało się do namiotu organizatorów, akcja zakończona sukcesem. Przerwa na wodzie, zielone światło dla nas. Płyniemy dalej. Po pokładowym obiedzie rozdzielamy jednostki, pozwalamy ponieść się prądowi rzeki.

Docierają do nas dźwięki przyrody, ptaków, krów. Choć nie, to nie krowy, to cała załoga na ich widok wydaje gardłowe MUUUUUU. Spokojne mordki z latającymi uszami wpatrują się w nas przeżuwając trawę.

Docieramy do Twierdzy Kostrzyn. Po drodze napotykamy holownik, który ugrzązł na mieliźnie. Potężny kawał blachy zaczepiony bezradnie, stoi na wodzie. „Do środy, może do czwartku, jak przyjdzie fala, czekamy, na razie czekamy.”

Następny dzień, teraz my grzęźniemy na mieliźnie. Galar Natalia wyciąga Corab, udaje się bez żadnych poważnych uszkodzeń. Aktualnie jesteśmy gdzieś na rzece, wpływamy w burzę.

O dalszej drodze postaramy się informować Was w miarę na bieżąco. Ale warunki natury nie sprzyjają elektronice, brak prądu i zasięgu może nam to skutecznie uniemożliwić aż do Słubic.

Ale żyjemy i płyniemy.